Σάββατο 29 Αυγούστου 2009
Καλώς ήρθες παράξενε στον τόπο μου - Active Member
Βάζω λίγο σκοτάδι και λιγάκι βροχή
για να σου φτιάξω μια παράξενη αρχή
και να σε ξεμακρύνω λίγο από τη σκέψη σου
που έτσι κι αλλιώς σε συνερίζεται το κέφι σου.
Σε πάω σε δρόμο μικρό, σε σοκάκι παλιό
σ' ένα αιώνια ποτισμένο από το κρασί καπηλειό,
μέρος κακόφημο, ακόμα και για το στοχασμό μου
που ούτε κι ο φόβος δε με φέρνει στο όνειρό μου.
Εδώ λοιπόν, θα μοιραστώ μια ιστορία μαζί σου
που 'ναι σα να συνέβη χθες και ορκίσου
αν σε πειράξει τόσο που ντραπείς
πουθενά να μη τη πεις.
Καλώς ήρθες, ξένε στο τόπο μου
άραξε δίπλα να σου βάλω ένα κρασί να πιεις
συγχώρεσέ με λιγάκι για τον τρόπο μου,
μα με βρήκες στην αγκαλιά της ντροπής.
Ξέμεινα μόνος μου, πάρε και κάτσε όπου θες
κουρασμένο σε βλέπω, πρέπει καιρό να γυρίζεις,
όμως μέσα στη ζαλάδα μου και πίσω από τις σκιές
σα να μου φαίνεται πως κάτι μου θυμίζεις.
Γεια σου και σένα, έλειπα χρόνια ήμουνα κάπου μακριά
με φέραν πίσω δυνατές φωνές
και κάποιες τύψεις που μου είπαν πως εδώ κοντά
έχω γεννηθεί κι έχω πεθάνει δυο χιλιάδες φορές.
Ω, να τα μας, καλά είπα όταν σε είδα
πως σίγουρα παράξενα θα πρέπει να μιλάς
από άλλο κόσμο έχεις απάνω σου σφραγίδα
αυτά τα αγκάθια στο κεφάλι και τα ρούχα που φοράς.
Κάποτε κάποιοι μου το φόρεσαν για στέμμα
και με χλευάζανε μεγάλο βασιλιά
ακόμα τρέχει από τότε φρέσκο αίμα
σ' αυτά που ανέβηκαν του χρόνου τα σκαλιά.
γι΄ αυτό με βλέπεις μέσα στις σκιές
σαν να φοβάμαι και να θέλω να γλιτώσω
μια προσευχή σ΄ ένα περβόλι με ελιές
δε με αφήσανε ποτέ να την τελειώσω.
Κι όμως μυρίζεις ουρανό και χώματα
κι αυτή την όμορφη δροσιά της σιωπής
Είναι που μ' έφεραν εδώ αλλόκοτα μαλώματα
άκου, λοιπόν, τι θα τους πεις:
Αφού φωνάζουν όλοι αυτοί
κι αφού σκοτώνουν στο όνομα μου
πες αναβάλλεται η γιορτή
πάω να ξαπλώσω στα καρφιά μου.
Πες τους ο χρόνος πως τρελάθηκε
δε κάνει στάση Γολγοθά
πες ο παράξενος πως χάθηκε
κι έφυγε οριστικά
Μπερδεμένα μου τα λες, αλλά γουστάρω
πρέπει να σπούδασες τη τέχνη του μυαλού
ή σαν κι μένα όταν με πιάνει και σαλτάρω
και πίνω εδώ, με πιάνει αλλού.
Γι' αυτό και εγώ ήρθα εδώ και σε διάλεξα πιωμένο
για να μπορέσεις την αλήθεια να τους πεις
κάτω από το φως το μέτωπο έχεις ιδρωμένο,
μα το προσέχεις καθαρό, δε θα ντραπείς.
Οι άλλοι παίξανε μαζί μου στους αιώνες
αυτοκράτορα με χρίσανε, με κάναν στρατηγό,
τα απλά μου λόγια τα σκορπίσαν σαν κανόνες
και δεν ήξερα τίποτα εγώ.
Που με βρήκες εδώ κάτω τι με θες;
Το μυαλό μου δε σαλεύει από κούνια
σα να γεννήθηκα μου φαίνεται χτες
ενώ έξω υπάρχουν έξυπνοι μιλιούνια.
Αυτούς τους είδα, τους άκουσα, τους νιώθει το πετσί μου
προτιμώ τα καρφιά που με κρατάνε στο σταυρό
αυτοί πουλήσαν ακριβά τη γέννησή μου,
αυτοί φυλάνε το σκοτάδι θησαυρό.
Πες στους εχθρούς μου ότι είχαν λόγο καλό
και θα τους σέβομαι γιατί πιο τίμια σταθήκαν
όταν με σκοτώναν, κοιτούσαν ουρανό
κι έτσι πρόλαβαν από εκεί συγχωρεθήκαν.
Ωραίος, παράξενε φίλε μου, απόψε
για την ανημποριά μου βρήκες σκοπό
πάρε μια κούπα πάρε ψωμί και κόψε
να τελειώσω το κρασί μου και θα πάω να τους πω:
Αφού φωνάζουν όλοι αυτοί
κι αφού σκοτώνουν στο όνομα σου
θα πω αναβάλλεται η γιορτή
πας να ξαπλώσεις στα καρφιά σου.
Θα πω ο χρόνος πως τρελάθηκε
δε κάνει στάση Γολγοθά
θα πω ο παράξενος πως χάθηκε
κι έφυγε οριστικά.
Το εμπεδώσαμε το μάθημα
Αδυνατώ λοιπόν σήμερα να καταλάβω προς τι, προβάλλονται ξανά και ξανά εικόνες που έτσι ή αλλιώς δυσφημούν τον Σταυρό και την ευρύτερη περιοχή. Το ξέρουμε το πρόβλημα το εμπεδώσαμε γνωρίζουμε ότι σύντομα θα λυθεί ΟΡΙΣΤΙΚΑ.
Ο κόσμος είναι πάντα καινούργιος μπροστά μου…
« Το διαδίκτυο -περίπου σαν επινόηση του Μπόρχες-αποβαίνει τόπος συνάντησης της ανθρωπότητας σε ό,τι ευγενές και απεχθές έχει».
Θα προσέθετα: Και ο καθένας μετέχει σε ότι επιλέγει. Δεν υπάρχει καμιά μηχανή που σε μεταφέρει στα διαδικτυακά κανάλια. Πληκτρολογείς και μεταφέρεσαι σε αγαπημένες τοποθεσίες . Στην περίπτωση των blogs οι απόψεις δεν επιβάλλονται από τον ανώνυμο συγγραφέα τους. Γιατί περί απόψεων πρόκειται τις περισσότερες φορές. Και φαίνεται, για μένα, ότι αυτό είναι τελικά που ενοχλεί: η διατύπωση άλλων απόψεων που δεν μπορούν να ελεγχθούν από κανένα κέντρο.
Οι bloggers, στην πλειονότητά τους, με όνομα, γνωστό προσωπείο ή ψευδώνυμο εφόσον δεν πληρώνονται και δεν καθοδηγούνται από κάποιο κέντρο εξουσίας, και εφόσον δεν πλασάρουν τη δουλειά τους, είναι χομπίστες που απολαμβάνουν τις νέες μορφές και τα αγαθά της επικοινωνίας.
Γράφουν κυρίως απόψεις, σχολιάζουν με έναν άμεσο τρόπο την καθημερινότητά τους, απελευθερωμένοι από τη μάσκα της σοβαροφάνειας,.
Δημιούργησα λοιπόν αυτό το blog σε μια στιγμή που βίωνα εμπειρίες που ήθελα να μοιραστώ με τους άλλους,. Όλα αυτά στο περιθώριο της επαγγελματικής δραστηριότητας.
Μου αρέσει να κρίνομαι όχι υπό τη φόρτιση (βλέπε προκατάληψη) του κύρους που φέρει ή δεν φέρει το όνομα. Άρα, επιλέγω σκόπιμα η προσοχή του αναγνώστη να πέφτει στις αξίες και στο ενδιαφέρον των όσων γράφω.
Μου αρέσει να κρίνομαι για τα γραφτά μου που υπηρετούν ενδεχομένως μια ατομική ματαιοδοξία, και που δεν εξαρτώνται από κάποιο άλλο συμφέρον ή ιδιοτέλεια.
Μου αρέσει να πειραματίζομαι με τα απωθημένα μου . Δεν θα βρίσω και δεν θα συκοφαντήσω ποτέ από αυτό το βήμα
Μου αρέσει λοιπόν ήσυχος πλοηγός του διαδικτύου να χαράζω πορείες, να στήνω το αυτί μου να ακούω με τον δικό μου τρόπο όσα συμβαίνουν γύρω μου και έκπληκτος να αναφωνώ:
«Ο κόσμος είναι πάντα καινούργιος μπροστά μου…»
Πέμπτη 27 Αυγούστου 2009
ΔΗΜΟΣ ΡΕΝΤΙΝΑΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ. ΕΔΩ ΠΕΡΝΑΜΕ ΚΑΛΑ
Ας με συγχωρούν οι φίλοι μου που δεν βάζω φωτογραφίες με λύματα για να δείξω ότι ο τόπος μας είναι παραμελημένος και άσχημος . Άλλοι έχουν χρεωθεί αυτοί την δουλιά.ΕΡΓΟΛΑΒΙΚΆ...
Γιατί τα δάση καίγονται σε χρονιές εκλογών;
Ένα άρθρο που συνυπογράφουν οι καθηγητές του Οικονομικού Πανεπιστημίου Σπύρος Σκούρας και Νίκος Χριστοδουλάκης (πρώην υπουργός Οικονομίας του ΠΑΣΟΚ). Δημοσιεύτηκε στην «Καθημερινή» στις αρχές Ιουλίου.Στις 05/07/2009 για την ακρίβεια.
Ήταν άραγε προβλέψιμος ο εμπρησμός του δάσους στην Αιξωνή ώστε να είχε αποφευχθεί άλλη μια περιβαλλοντική καταστροφή; Υπάρχει άραγε εξήγηση στην αδυναμία του κράτους να σβήσει μία φωτιά στις παρυφές της πρωτεύουσας; Η απάντηση και στα δύο ερωτήματα είναι καταφατική, αλλά για να αποτραπεί η επανάληψή τους πρέπει να καταλάβουμε τα κίνητρα όσων εμπλέκονται και να τα εξαλείψουμε.
Η αβελτηρία κατά τις προεκλογικές περιόδους προκαλείται είτε από την ηθελημένη επιλογή των εκάστοτε κυβερνώντων να παρακάμψουν τους κανόνες επειδή η παύση του κοινοβουλευτικού ελέγχου τους προφυλάσσει από ενοχλητική δημοσιότητα, είτε από την αθέλητη χαλάρωση της διοίκησης την οποία όμως αρκετοί εκμεταλλεύονται για να προωθήσουν αμφιλεγόμενες υποθέσεις. Συχνά άλλωστε το σήμα της χαλάρωσης το δίνει η ίδια η πολιτική ηγεσία, καθώς αφιερώνει περισσότερο χρόνο στην προσπάθεια επανεκλογής παρά στον τομέα ευθύνης της.
Έτσι, δεν μας εξέπληξε όταν σε πρόσφατη έρευνά μας βρήκαμε ότι καθώς πλησιάζουν εκλογές τα φορολογικά έσοδα υποχωρούν, όχι επειδή αλλάζουν οι σχετικοί νόμοι αλλά προφανώς επειδή αραιώνουν οι έλεγχοι - αποστερώντας έτσι τα κρατικά έσοδα από 6 δισ. Ευρώ στο διάστημα από το 1974 έως σήμερα! Βλέπουμε οργανισμούς να φορτώνονται με προσλήψεις κομματικών υποστηρικτών και κρατικά κονδύλια να διοχετεύονται προεκλογικά σε πελατειακές δραστηριότητες, ενώ σημαντικές μεταρρυθμίσεις μπαίνουν στο ράφι για να μην προκληθούν αντιδράσεις από τις θιγόμενες ομάδες. Προς άγραν ψήφων, γίνονται δεσμεύσεις ότι αυθαίρετα κτίσματα θα νομιμοποιηθούν, πρόστιμα θα σβήσουν και μεταθέσεις θα υπογραφούν. Όσο και αν πολλά από αυτά ξεχνιούνται μετά τις εκλογές, ορισμένα πάντα υλοποιούνται ώστε να γίνουν πιστευτές και οι επόμενες υποσχέσεις.
Το οικονομικό και κοινωνικό κόστος από την εκλογοθηρική παράκαμψη της νομιμότητας είναι πολύ σημαντικό, αλλά η εκάστοτε κυβέρνηση αντί να ζημιώνεται από τις συνέπειες τέτοιων πρακτικών συνήθως ενισχύεται είτε επειδή οι ψηφοφόροι δεν τις πληροφορούνται έγκαιρα, είτε γιατί όσοι τις παίρνουν είδηση και φεύγουν από το κυβερνών κόμμα είναι λιγότεροι όσων επωφελούνται και το ανταμείβουν με την ψήφο τους.
Εμπρησμοί και προεκλογική χαλάρωση
Η πιο ειδεχθής εκμετάλλευση της προεκλογικής ραστώνης γίνεται από όσους εποφθαλμιούν δασικές εκτάσεις και βρίσκουν τότε ευκαιρία να τις κάψουν ποντάροντας τόσο στην αργή αντίδραση του κρατικού μηχανισμού για να σβήσει τις πυρκαγιές όσο και στην αναβλητικότητα των αποφάσεων για να αποτραπεί η μετέπειτα δόμηση. Στο κενό που δημιουργείται, ένας δικτυωμένος εμπρηστής προλαβαίνει να άρει τον δασικό χαρακτηρισμό της περιοχής και να παλέψει αργότερα την έκδοση νόμιμης πολεοδομικής άδειας.
Η εντατικοποίηση των εμπρησμών παράλληλα με την μειωμένη αποτελεσματικότητα του κρατικού μηχανισμού είναι και ο λόγος που -σύμφωνα με την έρευνά μας- στις χρονιές των εκλογών οι καιόμενες δασικές εκτάσεις είναι κατά μέσον όρο τριπλάσιες απ' ό,τι στις υπόλοιπες. Αναλύοντας τα στοιχεία δασικών πυρκαγιών στην Ελλάδα για την περίοδο 1955 - 2008 προκύπτει ότι κατά τη διάρκεια των 54 αυτών ετών κάηκαν συνολικά 1.900.000 εκτάρια δάσους και από αυτά τα μισά κάηκαν στα 16 έτη που έγιναν εκλογές χωρίς να υπάρχει καμία ουσιώδης διαφορά στα μέσα επίπεδα βροχοπτώσεων και θερμοκρασίας. Μάλιστα, ενώ οι καιόμενες εκτάσεις στην Ελλάδα συνήθως συμβαδίζουν με τις αντίστοιχες στην Ιταλία όπου επικρατούν παρόμοιες περιβαλλοντικές συνθήκες, η συσχέτιση αυτή εξαφανίζεται στις χρονιές εθνικών εκλογών στην Ελλάδα!
Εκλογές χωρίς μεγάλες πυρκαγιές ήταν μόνο αυτές που έγιναν το 1989 - 90 με τις διαδοχικές προσφυγές στην κάλπη και το 1996 όταν προκηρύχθηκαν αιφνιδιαστικά χωρίς να προλάβει να υπονομευθεί η συνοχή του μηχανισμού δασοπυρόσβεσης. Ένας πολύ συντηρητικός υπολογισμός μόνο του οικονομικού κόστους των επιπλέον καμένων εκτάσεων σε χρονιές εκλογών αγγίζει τα 7 δισ. Ευρώ για την περίοδο 1955 - 2007.
Μια τεράστια καταστροφή συνέβη το προεκλογικό καλοκαίρι του 2007, όταν η πυρκαγιά στην Ηλεία βρήκε πολλούς κυβερνητικούς υπεύθυνους να μιλούν σε κομματικές συγκεντρώσεις, ο στρατός άργησε πολλές μέρες να κινητοποιηθεί ενδεχομένως και για να μην θυμίσει άλλες εποχές διαφορετικής προεκλογικής "χρησιμοποίησής" του και ο χρόνος των επιτελικών συσκέψεων μοιραζόταν ανάμεσα στις επιχειρησιακές απαιτήσεις της κατάσβεσης και των επικοινωνιακών αναγκών της εκλογικής συγκυρίας.
Τι μπορεί να γίνει;
Πολλοί φοβούνται ότι δεν αποκλείεται να ξαναδούμε να εκτυλίσσεται το ίδιο σενάριο και αυτό το, πιθανότατα προεκλογικό, καλοκαίρι, εκτός και αν κάτι αλλάξει άμεσα και ριζικά. Πέρα από τα επικοινωνιακά ευχέλαια που δύσκολα κλονίζουν την αποφασιστικότητα των εμπρηστών, η κυβέρνηση μαζί με όλα τα κόμματα πρέπει να σχεδιάσει και να εφαρμόσει μια πολιτική αυστηρής επιτήρησης δασικών περιοχών και μόνιμης διαφύλαξης του χαρακτήρα τους. Για να αποδείξει ότι το εννοεί μπορεί να προχωρήσει τώρα σε μαζικές κατεδαφίσεις κτισμάτων που ανεγέρθηκαν στα δάση που κάηκαν σε προηγούμενα έτη. Παράλληλα, για να αποφύγει την προεκλογική συναλλαγή στον αποχαρακτηρισμό δασικών περιοχών μπορεί να διατάξει την παύση έκδοσης των σχετικών αποφάσεων από τώρα έως και δύο μήνες μετά τις εκλογές.
Η ταυτότητα όσων κερδίζουν από τον εμπρησμό των δασών μπορεί εύκολα να εντοπιστεί αν δημοσιεύεται στο Διαδίκτυο ο ονομαστικός πίνακας ιδιοκτητών των δασικών εκτάσεων, καθώς και όλες οι άδειες ανέγερσης που εκδίδονται σε αυτές. Υπάρχει επίσης τρόπος για να μειωθούν τα κίνητρα μελλοντικών εμπρησμών: Όταν καίγεται μια δασική περιοχή για οποιονδήποτε λόγο και αιτία, να επιβάλλεται εισφορά σε όλους τους ιδιοκτήτες των καμένων εκτάσεων ίση με την αξία που θα αποκτούσε η γη εάν οικοπεδοποιείτο. Όποιος δεν θέλει ή δεν έχει να πληρώσει, θα μεταβιβάζει αυθωρεί την έκτασή του υπέρ του Δημοσίου στο πλαίσιο αναγκαστικής απαλλοτρίωσης. Έτσι εξαλείφεται το περιθώριο κερδοσκοπίας των οικοπεδοφάγων και το Δημόσιο θα έχει τόσο την κυριότητα όσο και τα χρήματα για μια πραγματική επανάκτηση του δάσους την οποία τώρα διατυμπανίζει μεν στα λόγια, αλλά σπανίως κάνει και στην πράξη.
Το ερώτημα, βέβαια, είναι γιατί η σημερινή να είναι η πρώτη κυβέρνηση που θα κάνει κάτι τέτοιο και ενδεχομένως το πληρώσει εκλογικά; Το μόνο που μπορούμε να ελπίζουμε είναι ότι καθώς οι πολίτες ενημερώνονται για το πρόβλημα και τη λύση του, η συμπεριφορά τους θα αλλάξει και αυτό θα υποχρεώσει την κυβέρνηση να αναθεωρήσει την επαναλαμβανόμενη ψηφοθηρική αριθμητική.
Τετάρτη 26 Αυγούστου 2009
Ανεξαρτητοποίηση Δημοτικού Σύμβουλου Ρεντίνας . Και οι κρίνοντες κρίνονται...
- Η απαράδεκτη κατάληψη των πεζοδρομίων συνεχίζεται με την ανοχή του Δημάρχου.
- Η απαράδεκτη κατάσταση με τις ομπρέλες στις παραλίες και η μη τήρηση τωνπροδιαγραφών από τους επαγγελματίες συνεχίζεται.
- Η υποβάθμιση των επιτροπών του Δήμου με την υποχρηματοδότησή τους αλλά και η απαξίωση τους από τον Δήμαρχο.
- Η υποβάθμιση των Αθλητικών και Πολιτιστικών Συλλόγων του Δήμου με την ελλειπή χρηματοδότηση και η απαξίωση τους από τον Δήμαρχο.
Από τη στιγμή που η συγκεκριμένη δήλωση δεν συνιστά αστείο ή ανέκδοτο ως ενεργοί πολίτες και δημότες προβληματιζόμαστε:
Τα πεζοδρόμια και οι ομπρέλες ενδεχομένως αποτελούν πρόβλημα για τον Σταυρό . Τι ακριβώς έκανε ο κ.Τσουραλάκης για την βελτίωση της κατάστασης που περιγράφει; Ποιές προτάσεις υπέβαλλε στον δήμαρχο και στο δημοτικό συμβούλιο και δεν εισακούστηκαν;
Η αφηρημένη (και χωρίς στοιχεία) επίκληση για υποβάθμιση των επιτροπών του δήμου ποιόν μπορεί να πείσει ότι δεν είναι προσχηματική και υποκριτική;
Υποβάθμιση των Αθλητικών και Πολιτιστικών Συλλόγων του Δήμου πως ακριβώς προκύπτει; Από όσα γνωρίζουμε ο Δήμος Ρεντίνας έχει πολύ καλές σχέσεις με τα τοπικά αθλητικά και πολιτιστικά σωματεία τα οποία και ενισχύει οικονομικά ,στο μέτρο των δυνατοτήτων του. Ο αυτόκλητος δικηγόρος τους κ. Τσουραλάκης ποιά στοιχεία ,περί του αντιθέτου έχει; Πως ακριβώς αντέδρασε (ως συμμετέχων πολίτης τότε) o ανεξάρτητος, όταν στο παρελθόν, χάθηκαν τα βιβλία του ΠΑΟΚ Σταυρού, χάθηκαν τα βιβλία του Λυκείου, χάθηκαν τα βιβλία του Τρίτωνα Βόλβης;(είναι γνωστό ποιός τα έχανε και για ποιό λόγο)
Ζούμε σε μια μικρή κοινωνία. Γνωριζόμαστε μεταξύ μας . Η επιλογή ανεξαρτητοποίησης ήταν του κ. Τσουραλάκη ή του κόμματος του; Μήπως αποτελεί πράξη μεταμέλειας για την ενταξή του σε ψηφοδέλτιο που δεν υποστήριζε το κόμμα (1 είναι το κόμμα)
Πως ακριβώς μπορεί κανείς να αξιολογήσει ΗΘΙΚΑ και ΠΟΛΙΤΙΚΑ την ανεξαρτητοποίηση του κ. Τσουραλάκη και χωρίς προφανή λόγο. Δεν συνιστά πράξη ανεντιμότητας και αφερεγγυότητας έναντι κυρίως των πολιτών που τον ψήφισαν ως μέλος συγκεκριμένου συνδυασμού;
Πότε πρόλαβε, σε 7 μήνες παρουσίας του στον δήμο, να διαπιστώσει τόσα πολλά "ΛΑΘΗ". Και ποιός καλόπιστος πολίτης μπορέι να πειστεί ότι τα "ΛΑΘΗ" αυτά δεν αποτελούν άλλοθι και φύλλο συκής του ανεξάρτητου δημ. συμβούλου.
Ο κ. Τσουραλάκης οφείλει να μιλά υπεύθυνα , καθαρά με ειλικρίνεια και χωρίς υπεκφυγές.
Εγώ ως σκεπτόμενος πολίτης θεωρώ ότι η μόνη αντρίκια και έντιμη επιλογή για τον κ. Τσουραλάκη είναι αυτή της παραίτησης από το αξίωμα του δημοτικού συμβούλου.
΄Ολα τα άλλα αποτελούν ¨προφάσεις εν αμαρτίαις¨
ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΘΗΚΑΝ ΟΙ ΠΥΛΩΝΕΣ ΤΗΣ ΔΕΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΙΚΙΣΜΟ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ
Κάποιοι σχεδόν στεναχωρέθηκαν γιατί ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ,μετατόπιστηκαν οι πυλώνες της ΔΕΗ εκτός οικισμών του Σταυρού. Ενα πάγιο αίτημα της τοπικής κοινωνίας ικανοποιήθηκε. Με την υλοποίηση ενός έργου που ασφαλώς και συμβάλλει στην συνολική ανάπτυξη του Δήμου Ρεντίνας στην προστασία της υγείας και της ασφάλειας των πολιτών. ΕΥΤΥΧΩΣ Ή ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΤΟΝ ΕΡΓΟ ΕΓΙΝΕ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΝΑΛΗΨΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΩΝ ΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΡΕΝΤΙΝΑΣ.
Στους πενθούντες blogers (η φωτογραφία δική τους)τι να πούμε.. Συλληπητήρια..
ΚΑΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟ ΡΕΝΤΙΝΑΣ...
Στον Δήμο Ρεντίνας διαμορφώνεται μετά από χρόνια μια νέα κατάσταση. Τίθενται οι βάσεις για την δημιουργία ενός αυτοδιοικητικού φορέα που υπερβαίνει τη λογική της διαχείρισης και της λειτουργίας του ως διοικητικού μηχανισμού, που χαράσσει και υλοποιεί τις πολιτικές του μαζί με τον πολίτη, με τη συμμετοχή του, με τη δική του προσφορά, αλλά και αποφασιστική γνώμη.
Πραγματοποιούνται μικρά αλλά σταθερά βήματα για ένα Δήμο που να εξασφαλίζει τη βιωσιμότητα, τη δυνατότητα παροχής ικανοποιητικών υπηρεσιών και αναπτυξιακής παρέμβασης, την ανταγωνιστικότητά τους, την αξιοποίηση του ενδογενούς δυναμικού, την προστασία του αστικού, αγροτικού και φυσικού περιβάλλοντος και τελικά τη συγκράτηση του πληθυσμού και την ισόρροπη ανάπτυξη. Με δυσκολίες με αναστολές με λάθη με προσπάθεια….
Κάποιοι σήμερα νοσταλγούν το παρελθόν. Τις περιόδους σύγχυσης στα δημοτικά μας πράγματα. Τις στιγμές που κυριαρχούσε στον δήμο μας η σκοτεινή πλευρά της πολιτικής. Που η δημοτική αρχή της Ρεντίνας ήταν συνώνυμη με την πολιτική ασυνέπεια , τον λαϊκισμό ,την πολιτική λαθροχειρία … Την περίοδο ποι ίσχυε η "ΕΝΟΣ ΑΝΔΡΟΣ ΑΡΧΗ"
Και το πράγμα πάει να γίνει προκλητικό για τον ταλαίπωρο ( ναι τον ταλαίπωρο) Δήμο Ρεντίνας . Ξαφνικά σήμερα ακούμε απόψεις(από άφωνους στο παρελθόν συμπολίτες μας) του τύπου
« Πόσο μπροστά είναι ο όμορος Αγίου Γεωργίου» (Πρόκειται για τον ίδιο δήμο και για τον ίδιο δήμαρχο που στην προηγούμενη θητεία του είχε εκπέσει του αξιώματος του για παρατυπίες. Για τον ίδιο δήμο που πνίγεται στην πρώτη νεροποντή).
"Κύριοι Δήμαρχοι" έτσι τον καταντήσατε τον Σταυρό!!!( Ο Σταυρός ήταν ένας οικισμός με λυμένα τα προβλήματά του και ήρθαν οι Λιάμας Διαμαντής και Αντώνης Στοΐτσας οι οποίοι τον υποβάθμισαν)
Η λογική του «όλοι ίδιοι είναι» έχει ως στόχευση την ηθική νομιμοποίηση επιλογών του παρελθόντος.
Επιλογών που οδήγησαν τον δήμο Ρεντίνας στην πλήρη απαξίωση και στα όρια της χρεοκοπίας (3.000.000,00 ευρώ ήταν τα χρέη του δήμου στο τέλος του 2006)
Προσωπικά με βρίσκει σύμφωνο το εγχείρημα το Δήμου Ρεντίνας. Αξιολογώ ως θετική την προσπάθεια για την αυτοτέλεια και την αυτονομία της τοπικής αυτοδιοίκησης, για την αξιοπρέπεια του τοπικού Δήμου και το σεβασμό στους δημότες πολίτες (και όχι υπηκόους).
Μετά από χρόνια εκφράζεται αυθεντικά και γνήσια η συλλογική συνείδηση της τοπικής , λαϊκής κοινωνίας που μάχεται, διεκδικεί και προοδεύει. Υπερβαίνοντας κομματικά χαρακώματα και ψυχώσεις του παρελθόντος .
Με μια ενωτική παράταξηπου εγγυάται τη σύνθεση ιδεών, σκέψεων, τάσεων, κοινωνικών απόψεων και αιτημάτων. Μια πρωτοπορία της τοπικής πολιτικής δραστηριότητας, με σταθερές αρχές και αξίες, για το συμφέρον του Δήμου Ρεντίνας , της κοινωνίας και του πολίτη. Μια παράταξη που στρέφει το ενδιαφέρον της στα σύγχρονα προβλήματα του Δήμου. Για ένα δήμο με κοινωνικό, αναπτυξιακό, συμμετοχικό, προοδευτικό, οικολογικό, επιμορφωτικό, φιλολαϊκό, αποκεντρωτικό χαρακτήρα. Μια παράταξη με άμεση, πολιτική και κοινωνική παρέμβαση σε ότι απασχολεί και βασανίζει τον Δήμο Ρεντίνας.
Και ευτυχώς υπάρχουν άνθρωποι ικανοί ανιδιοτελείς και έντιμοι στον τόπο μας οι οποίοι ηγούνται μιας τέτοιας προσπάθειας.